Κοινωνική Νευροεπιστήμη, Κοινωνική Παιδαγωγική και Εκπαίδευση
Η επιλογή αυτού του μεταπτυχιακού ήταν αποτέλεσμα της εμπειρίας που είχα ως φοιτήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΕΚΠΑ, ενώ θα τολμήσω να πω πως «η καρδιά μου με οδήγησε σε αυτό» ή αλλιώς μια εσωτερική παρώθηση που συχνά δυσκολεύομαι να περιγράψω με λόγια. Η έρευνά μου δεν ήταν ενδελεχής, αλλά οι εμπειρίες μου στο προπτυχιακό ήταν αρκετές για να νιώθει η ψυχή μου «γεμάτη»…εμπειρίες που ήταν απλά…τόσο ανθρώπινες!
Από την πρώτη ημέρα φοίτησής μου στο Μεταπτυχιακό «Κοινωνική Νευροεπιστήμη, Κοινωνική Παιδαγωγική και Εκπαίδευση» κατάλαβα πόσο τυχερή ήμουν και πόσο ορθή ήταν η επιλογή μου. Ο ενθουσιασμός μου ήταν μεγάλος και όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται…αισθανόμουν ευτυχισμένη. Αισθανόμουν «να ζω δίπλα στο όνειρό μου».
Από την εναρκτήρια εκδήλωση εντυπωσιάστηκα πραγματικά, καθώς δεν είχα ακούσει να διοργανώνεται κάτι αντίστοιχο από άλλα μεταπτυχιακά, ενώ η πρώτη γνωριμία μας και η ουσιαστική αλληλεπίδραση με τους νέους συμφοιτητές-συνερευνητές-συνταξιδιώτες μέσα από κατάλληλα σχεδιασμένες βιωματικές και συνεργατικές δραστηριότητες, καλλιέργησαν ένα οικείο κλίμα μεταξύ μας. Ήδη ο βιωματικός χαρακτήρας του μεταπτυχιακού είχε γίνει αντιληπτός!
Στα μαθήματα, μέσα από τη συστηματική μελέτη και έρευνα, τη συνεπή μέθοδο, την καλή γνώση, τις διεπιστημονικές διασυνδέσεις, τη βιωματική μάθηση, τις ομαδικές εργασίες, την ευρηματικότητα και τη δημιουργικότητα, επιδιώκουμε μία κοινωνική και εκπαιδευτική αλλαγή, ενισχύοντας την προσωπική αυτοβελτίωση και τον ατομικό και συλλογικό αναστοχασμό!
Καλλιεργούμε κίνητρα για εμάς, τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, αλλά και την ίδια την κοινωνία!
Ενεργούμε και δημιουργούμε κριτικά και εξελισσόμαστε ως ερευνητές και ως επιστήμονες!
Ένα ιδιαίτερο σημείο αναφοράς αξίζουν οι καθηγητές μας, τους οποίους θαυμάζω για το πάθος, την αγωνιστικότητα και την αφοσίωσή τους. Μας εμπνέουν ουσιαστικά, ενώ η ενθάρρυνση και η πίστη τους στις ικανότητές μας είναι συγκινητική. Πρόκειται για καταρτισμένους επιστήμονες σε Ελλάδα και εξωτερικό, αλλά πάνω απ’ όλα πρόκειται για καλοσυνάτους ανθρώπους που μας «φωτίζουν» με την ανιδιοτέλεια και το παράδειγμά τους. Τους έχω απόλυτη εμπιστοσύνη, μια εμπιστοσύνη που κερδίζεται!
Προσωπικά, με συναρπάζει το γεγονός ότι το μεταπτυχιακό σε όλα τα στάδιά του διαπνέεται από συλλογικό, ομαδοσυνεργατικό πνεύμα και επιδιώκει την καλλιέργεια ουσιαστικών διαπροσωπικών σχέσεων μεταξύ των φοιτητών. Ειδικά στα πλαίσια της δυσμενούς επικαιρότητας του κορωνοϊού και την εξ ανάγκης εκπαίδευση εξ αποστάσεως, οι δεσμοί που δημιουργήθηκαν ανάμεσα μας ήταν αρκετά ισχυροί, η επικοινωνία επιδιωκόταν με κάθε εφικτό τρόπο και, παρά την απροσωπία της συνθήκης, όλοι αισθανόμασταν ότι συνυπάρχουμε σε ένα θετικό, αλληλεπιδραστικό, ζεστό, συνεργατικό και δημιουργικό περιβάλλον με όραμα και κοινούς στόχους. Επίσης, αισθανόμασταν πως είχαμε καταλάβει έστω και κάτι μικρό από τις προσωπικότητες όλων, είχαμε κερδίσει μαθήματα από τον καθένα ξεχωριστά και υπήρχε ευχάριστη προσμονή των μαθημάτων. Τα μαθήματα ξεχωρίζουν για το συγκινησιακό τους κλίμα, το οποίο δημιουργείται αυθόρμητα μέσα από την παράθεση και αξιοποίηση σκέψεων και ειλικρινών συναισθημάτων ή εμπειριών ζωής.
Παράλληλα, το μεταπτυχιακό μας δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην αυτοβελτίωσή μας, στην ευθύνη που έχουμε ως Κοινωνικοί Παιδαγωγοί, ως επιστήμονες, ως ερευνητές και παρέχονται κατευθυντήριες γραμμές με προσοχή και στήριξη σε κάθε βήμα. Η αξιολόγηση δεν έρχεται μόνο στο τέλος του εξαμήνου, αλλά πραγματοποιείται ανατροφοδότηση έπειτα από κάποιες εργασίες, πράγμα πολύ βοηθητικό για τη μεταγνώση μας, τη διόρθωση των αδυναμιών μας, την εκ νέου κατανόηση εννοιών και τη γενικότερη εξέλιξή μας. Προσωπικά, αυτό το κομβικό για την πορεία μας στάδιο μου έλειπε κατά τη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων στο προπτυχιακό. Τώρα το απολαμβάνω πολύ και επειδή είναι σημαντικό να ξέρουμε σε ποιο μονοπάτι βαδίζουμε, αλλά και επειδή η ανατροφοδότηση γίνεται με ενθάρρυνση για τις ικανότητές μας, με σαφήνεια ως προς τις αστοχίες μας και με αληθινή και ουσιαστική στήριξη στον καθένα μας.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι αυτό που θα κληθούμε να κάνουμε στο μέλλον ως Κοινωνικοί Παιδαγωγοί μέσα στο μεταπτυχιακό το βιώνουμε και από την πλευρά των αποδεκτών της Κοινωνικής Παιδαγωγικής, αλλά και από την πλευρά της δράσης μας ως Κοινωνική Παιδαγωγοί. Το βιώνουμε και το μετουσιώνουμε σε πράξη!
Ακόμη κι αν το μεταπτυχιακό είναι απαιτητικό και χρειάζεται αφοσίωση…ακόμη κι αν έρθουν δύσκολες στιγμές, ακόμη κι αν έρθουμε αντιμέτωποι με την πιο σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας ή μια σκληρή αλήθεια που δυσκολευόμαστε να παραδεχτούμε…
Το σίγουρο είναι ότι γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι! Το υπογράφω! Και αξίζει! Αξίζει να το ακολουθήσουμε, αφού ζυγίσουμε κατάλληλα τις προτεραιότητες και τις ανάγκες μας, υπεύθυνα και συνετά!
Θα τολμούσα να πω ότι αυτό το μεταπτυχιακό είναι μια «αγκαλιά» και μια «κατάθεση ψυχής», ενώ μας μαθαίνει πώς να πετάμε, επιστημονικά και ανθρώπινα…!
Ε. Λ.